Derviş ,ölümü gönüllü olarak seçen ve 'ölmeden önce ölen 'bir kişiydi Hadîs [Hz Muhammetin sözü ]olduğu söylenen mûtû kable en temûtû 'ölmeden önce ölünüz cümlesi bu tutum için peyamber onayı sağlıyordu
Sayfa 31
Burada dervişlerin stratejisi,önemli dinî kavramlara ,özellikle benin yokluğa kavuşması[fenâ] ,yoksulluk [fakr],tanrının görünmesi [tecelli]ve ermişlik {Velâyet ]gibi tasavvufî kavramlara kökten yorumlar getirmekti
Sayfa 31
Mal mülk ,kazançlı ,iş,toplumsal konum ,cinsel yeniden üretim ve beden sağlığını reddi olarak tanımlanan derviş zâhidliği ,ortaçağ islam dünyası kurulu toplumsal yaşamıyla ciddi olarak çatışıyordıu
Sayfa 26
Cinsel yeniden üretimin reddine verilen önem Kalender ve Haydarî örneklerinde çok kesindir
Sayfa 25
Evsiz barksız dolaşmak bütün zâhid dervişlerin paylaştığı başka bir özellikti
Sayfa 25
Özenle geliştirilmiş bir yoksulluk söylemleri olan Kalenderler ,savlarını ,yoksulluğu her iki dünyaya yeğ tuttuklarını savdıkları ,Hz Muhammettin örneğine dayandırıyordu Rûm Abdallar ise cennetten atıldığında nerdeyse çırılçıplak olan ve hiç bir şeyi olamayan Hz Âdemin izinden gittiklerini söylüyorlardı
Sayfa 24
Bütün mal mülkün özgür istençlereddi,derviş dindarlığının belkide en göze çarpan özelliğiydi,Arapcada karşılığı fâkîr olan derviş sözünün farsçada yoksul yada çıgan olduğun herkesçe bilinirZâhid dervişler mutlak çıganlık içre yaşarlardımal mülkleri de en aza indirilmişti
Sayfa 23
Anadolu ve batı iranda ki Barak baba müritleri,yerel olarak denetim altında tutulan,dini zahidlik dalgasının en erken ve en önemli temsilceleri idi, Sonraki iki yüzyıl sürecince hala etkin olan kalander ve haydarelerin yanı sıra ,Anadolu da rum abdalları,camiler,bektaşiler ve şemz tebriziler müslüman hindistanında medariler ve celaliler gibi bir çok grup ortaya çıktı
Sayfa 13
Yeni zahidler ,bir yandan yoksulluk öğretisinin köklü yorumu ile dilencilik ,gezgincilik,bekarlık ve çilekeşlik ilkelerini örneği görülmemiş biçimde yüceltiyordu
Sayfa 10
Derviş dindarlığının yakından incelenmesi, genel olarak "uç" dinî olgu olduğu varsayılan şeyden kaçınma bilimsel eğilimine karşı güçlü bir uyarı içeriyor. "Uç" derviş grupları hakkındaki bu araştırma, genel olarak İslam dinî tarihindeki, özel olarak da Sufizm içindeki zahidlik eğilimlerinin yeri hakkında yeni anlayışa yol açıyor. Aynca şimdi artık İslam içinde bu-dünyalı mistik bir dindarlığın başarılı gelişimi olarak görülebilecek olan Sufizmin kendine yeni bir ışık tutuyor. Dinler tarihinde galiba hiçbir şey uç değil.